| de Laveaux Ludwik (1891-1969; generał brygady) - Służył w Legionach, w 1 i 4 Pułku Piechoty Legionów. Dowodził I batalionem 4 Pułku Piechoty Legionów. W 1917 roku w Polskiej Organizacji Wojskowej (POW), ps. "Randolf". Wchodził w skład Naczelnej Komendy Obrony Lwowa. Walczył w obronie tego miasta jako Komendant Okręgu Lwowskiego POW i czasowo Komendant Dworca Głównego we Lwowie (3-4 listopada 1918 roku). Współpracownik naczelnego komendanta Czesława Mączyńskiego. W latach 1921-1922 był słuchaczem I Kursu Doszkolenia Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie. Po ukończeniu kursu i uzyskaniu "pełnych kwalifikacji do pełnienia służby na stanowiskach Sztabu Generalnego", otrzymał przydział do 1 Dywizji Górskiej na stanowisko szefa sztabu. W grudniu 1926 roku wyznaczony został na stanowisko szefa sztabu Dowództwa Okręgu Korpusu Nr I w Warszawie. W lipcu 1929 roku objął dowództwo 2 Pułku PiechotyLegionów w Sandomierzu. W styczniu 1936 roku mianowany został I dowódcą piechoty dywizyjnej 8 Dywizji Piechoty w Twierdzy Modlin. W kampanii wrześniowej 1939 r. Walczył w Armii Modlin. Przebywał w niewoli niemieckiej w Gross-Born i Dössel. W 1945 roku w 2 KP we Włoszech |
