| Perkowicz Edward (1886-1964; generał) - poseł III kadencji Sejmu, zrzekł się mandatu w 1931 r., członek BBWR. Od listopada 1915 w armii rosyjskiej jako ochotnik, po doszkoleniu skierowany na front. Po rewolucji lutowej 1917 w Związku Wojsk. Polaków Kaukaskiego Korpusu Grenadierów, następnie w I Korpusie Polskim, który opuścił w stopniu kapitana. Od listopada 1918 w Wojsku Polskim, uczestnik wojny polsko-bolszewickiej. O sierpnia 1938 dowódca Półbrygady Obrony Narodowej "Dzisna". Do stopnia pułkownika awansowany 19 III 1939 r. Po kampanii wrześniowej 1939 r. internowany na Łotwie do sierpnia 1940, następnie więziony w ZSRR. Od grudnia 1941 w Armii Polskiej w ZSRR (przewodniczący Komisji Weryfikacyjnej, od lipca 1942 komendant placówki likwidacyjnej w Aszchabadzie), następnie na Bliskim Wschodzie. Do maja 1944 w dyspozycji szefa sztabu Naczelnego Wodza, następnie w 5. i 7. DP we Włoszech i w Wielkiej Brytanii. Po demobilizacji nie mogąc się pogodzić z zaistniałą sytuacją polityczną polskiej emigracji w Anglii, wyjeżdża do Brazylii. Odznaczony m.in. VN, Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Kawalerskim OOP, czterokrotnie Krzyżem Walecznych, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918-1921
Opublikował "Bitwa pod Warszawą w sierpniu 1920". Współredaktor pism zbiorowych J. Piłsudskiego. |
